زندگیِ بهاریِ من......

هر وقت توزندگیم ،خودم میخواستم تمام مسئله هام رو حل کنم....

هروقت ، ازفرط فکر کردن ،راجع به اینکه چکارکنم ،مغزم پوکید.....

هروقت دست کشیدم ازخودم....نشستم یه گوشه....وگفتم خسته شدم ،

بس که فکرکردم وبه هیچ جایی نرسید....

همونموقع همه مسائلم حل شد.

هروقت فقط تصمیم گرفتم و به خدا گفتم حلِ گیر وگور هاش باتو.....

همه چیز به خوبی وآسونی حل شد....

مشکل اینجاس ک ما ادما به خدا فرصت حل کردن ، نمیدیم..

اجازه ی حرف زدن بهش نمیدیم.

همش میخوایم همه چیزرو خودمون حل کنیم.

پ.ن:خدایا من دیگه هیچی نمیگم .خودت میدونی ،این آنه ی مومشکی و ...

من دیگه بهش فکر نمیکنم.

تو حل اش کن.

به موقع اش ک رسید ،بگو چیکار کنم.

هرلحظه که تسلیمم درکارگه تقدیر 

آرامتر ازآهو ،بی باک تر از شیرم.

هرلحظه که می کوشم در کارکنم تدبیر

رنج از پی رنج آید ،زنجیر ،پی زنجیر

مولانا.

خرید بک لینک